OVUM

OVUM

Graece Ω᾿ὸν, quomodo generetur, facunde persequitur Plin. l. 10. c. 35. qui et de vitiis et remediis incubantium, c. seq. ubi et quaedam citra incubitum, sponte naturae gignere, ut in Aegypti fimetis; memorat: scitum de quodam potore, illum Siracusis tamdiu potare solitum, donec cooperta terra fetum ederent ova, addens. Quam consuetudinem hodieque in Aegypto durare, docet pluribus P. de Valle Itinerar. Tom. 1. Imo et ab hominibus perfici; docet superstitio Veterum. Apud hos enim cupidae masculae kprolis matres, ovo gallinae incubanti subducto, atque eousque foto, quoad pullus excluderetur, si gallus prodiret, masculae prolis augurium inde hauriebant. Sic praegnans Livia apud Sueton. Tiber. c. 14. istiusmodi ovum, nunc suâ, nuc ministrarum manu per vices usque eo fovit, quoad pullus insigniter cristatus exclusus est. Unde fortasse inventum, ait Plin. l. 10. c. 55. ut ova in calido loco imposita paleis igne modicô foverentur, homine versante, pariterque et statô die illinc erumperet fetus. Vide quoque supra Divinatio. At a saluberrimo hoc alimenti genere abstinuêre Aegyptiorum olim Sacerdotes, uti et a lacte, hoc sanguinem colore mutatô, id carnoem esse liquidam dicentes, ut docet, ex Chaeremone Stoico et Herodo, Alexandler Neapolit. Genial. Dier. l. 4. c. 17. Sed de Ovis iam supra diximus. Addam hîc saltem, de struthiocameli ovis, propter amplitudinem nonnullis vasorum locô inserviisse, ex eodem, l. 10. c. 1. De Ovo vero Ledae, e quo Castor et Pollux prognati, apud Lacedaemonios, ubi taeniis a testudine Templi fuerit suspensum, ostenso vide in Laconicis Pausan. et supra aliquid, voce Gynaeconitis, item Helena; uti de pileo eorum dimidii ovi instar habente, infra lemmate, Pileati fratres: de Ovo vero purpureo, quod cum nasceretur Geta gallina in Aula peperit, a Bassiano fratre, per invidiam, confracto increpante eum verbis bisce ominosis matre, Maledicte parricida, fratrem tuum occidisti, Spartian. in Getac. 3. de Ovo, serpentem insculptum habente, Romae, quod interprete Gregoriô VII. Pontifice Romano denotabat imperium Roman. et Henricum IV. Imperatorem Aventinum l. 5. de Ovo serpentino, a quodam Equite Romana e Vocontiis, in sinu gestato, ut in Magicâ eius ope causam in Foro obtineret, illoque proin occiso, Claudii Imperatoris iussu, Plinium l. 29. c. 3. et plura de Ovis, apud Vossium de Idolo. l. 3. c. 78. 83. et 90. nec non l. 1. c. 5. et 6. uti de Ovo in Cerealibus ludis adhibito, supra ubi de iis: in Zoroastris Chola, aliisque Veter. sacris, voce Mundus et de Oopaegnio seu Ovorum lusu Mahometanorum, in festo Bairam, aliquid infra, voce Pascha.